Բախչինյան Արծվի, Հայ-ճապոնական պատմամշակութային առնչությունները։ Ամփոփումը՝ ճապոներեն, ռուսերեն և անգլերեն։ Եր.: ՀՀ ԳԱԱ պատմության ինստիտուտ., 2017. – 286 էջ։
 
Աշխատությունն ընդգրկում է Հայաստանի և Ճապոնիայի միջև առկա հարաբերությունները՝ պատմության, մշա­կո­ւ­թա­յին, գիտական և այլ բնագավառներում, ինչպես նաև Ճա­պո­նի­ա­յում հայերի ներկայության պատմությունը։ Գիրքը նախատեսված է պատմաբանների, բանասերների և ըն­­թեր­ցող լայն շրջանների համար

Բախչինյան Արծվի, Հայերը Չինաստանում£ Հայ-չինական պատմամշա­կու­թա­յին առնչությունները։ Ամփոփումը՝ չինարեն, Եր.: ՀՀ ԳԱԱ պատ­մութ­յան ինստիտուտ, 2017. 358 էջ։

Աշխատությունը ներկայացնում է հայերի և չինացիների միջև եղած բազմադարյան կապերը, Չինաստանում հայության ներ­կա­յութ­յան պատմությունը։ Հատուկ ուշադրություն է դարձված Չինաս­տա­նի հայկական համայնքների գործունեությանը XX-րդ դարում։

Գիրքը նախատեսված է պատմաբանների, բանասերների և ըն­թեր­ցող լայն շրջանների համար։

Հա­րութ­յուն­յան Մար­տի­րոս, Հայ–վ­րա­ցա­կան հա­րա­բե­րութ­յուն­նե­րը 1918–1919 թվա­կան­նե­րին (նամակ­ներ, զե­կու­ցագ­րեր)/ Մ. Հա­րութ­յուն­յան,  կազ­մող` Հ. Կ. Սուքիաս­յան. - Եր.: ՀՀ ԳԱԱ պատմության ինս­տի­տուտ, 2017. - 153 էջ:

Ժո­ղո­վա­ծուում ա­ռա­ջին ան­գամ հրա­տա­րակ­վում են հայ նշա­նա­վոր հասարակա­կան-քաղաքական գոր­ծիչ, դի­վա­նա­գետ, 1919 թ. Թիֆ­լի­սի հայ-վրացական խա­ղա­ղա­րար կոնֆերանսում Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տութ­յան պատվի­րա­կութ­յան նա­խա­գահ Մար­տի­րոս Հարութ­յուն­յա­նի շուրջ ե­րեք տասն­յակ նա­մակ-զե­կու­ցագ­րե­րը, որոնք վե­րա­բե­րում են 1918–1919 թթ. Հա­յաս­տա­նի ու Վրաս­տա­նի հա­րա­բե­րութ­յուն­նե­րում առ­կա վի­ճե­լի խնդիր­նե­րին և կող­մե­րի՝ դրանք կար­գա­վո­րե­լուն ուղղ­ված ջան­քե­րին:

Ժո­ղո­վա­ծուն հաս­ցեագր­ված է պատ­մա­բան­նե­րին, դի­վա­նա­գետ­նե­րին, քաղաքա­գետ­նե­րին, Հայաստա­նի Հան­րա­պե­տութ­յան (1918-1920 թթ.) պատ­մությամբ հե­տաքրքր­վող­նե­րին:

Օտարազգի հայագետների ավանդը Հայաստանի հին և միջ­­նա­դար­յան պատմության ուսումնասիրության բնա­գա­վա­ռում (մի­­ջազ­գային գիտաժողովի նյութեր). - Եր.: Պատմության ինստի­տուտ, 2017. -  215 էջ:

Ժողովածուում ընդգրկված են 2016 թ. հոկտեմբերի 28-ին Երևա­նում ՀՀ ԳԱԱ պատմության ինստիտուտի կազմակերպած «Օտա­րազ­գի հայագետների ավանդը Հայաստանի հին և միջնադարյան պատ­մության ուսումնասիրության բնա­գա­վա­ռումե  խորագրով մի­ջազ­գային գիտաժողովում ընթերցված զեկուցումները:

Գիտաժողովը տեղի է ունեցել ՀՀ ԿԳՆ Գիտության պետական կո­միտեի ֆինանսական օժանդակությամբ:

Սայիյան Արամ, Արարատի 1926-1930 թթ. ապստամբությունը թուրք-քրդական և հայ-­քրդական հարաբերությունների ու տարածաշրջանային զար­գա­ցում­ների հա­մածիրում, Եր.: ՀՀ ԳԱԱ պատմության ինստիտուտ, 2017. – 288 էջ:

Գիր­քը նվիր­ված է 1920-1930-ա­կան թվականներին Թուր­քիա­յի Հանրապե­տութ­յունեւմ բռնկ­ված քրդական ապս­տամ­բութ­յուն­նե­րից ա­մե­նահ­զո­րի` Ա­րա­րա­տի ապս­տամ­բութ­յան պատ­մութ­յան հա­մա­կող­մա­նի ու­սում­նա­սի­րութ­յա­նը: Շա­րադր­ան­­­քը հիմնված է Ռու­­սաս­տա­նի սո­ցիալ-քաղաքական պատ­մութ­յան, Պե­տա­կան ռազ­մապատ­մա­­կան և Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին արխիվներում հայտ­նա­բեր­ված  նո­րա­հայտ վա­վե­րագրե­րի, ա­կա­նա­տես­նե­րի ու ապս­տամ­բութ­յան մաս­նա­կից­նե­րի հու­շե­րի և հայ­կական, թուրքական ու ռուսական  մա­մու­լի նյութերի վրա:
Գր­քում բա­զում նոր փաս­տեր ու վկա­յութ­յուն­ներ են բեր­վում 1920-1930-ական­ների քրդական շարժման  և ն­րա­նում լուրջ դե­րա­կա­տա­րութ­յուն ու­նե­ցած գոր­­ծիչ­նե­րի մա­սին: Հա­մա­կող­մա­նիորեն լու­սա­բան­վում է ք­րդական Հոյբուն կու­սակ­ցության ու­ ՀՅ Դաշնակցության համագործակցությունը և Ա­րա­րա­տի ապս­տամ­­բութ­յանը հայ կա­մա­վոր­նե­րի գոր­ծուն մաս­նակ­ցութ­յու­նը: Բա­ցա­հայ­տելով ապս­­տամ­բութ­յան պար­տութ­յան պատ­ճառ­նե­րը, ցույց  է տրվում ԽՍՀՄ-ի մի­ջա­մտութ­յան վճռական դերը քուրդ ապս­տամբ­նե­րի հան­դեպ քե­մա­լա­կան­նե­րի ձեռք բե­րած հաղ­թա­նա­կի մեջ: Համակողմանիորեն լուսաբանվում են Իրա­նի, Ֆրան­սիայի, Մեծ Բ­րի­տա­նիա­յի և­ այլ պետություննե­րի` քրդա­կան հար­­­ցում որ­դեգ­­րած քա­ղա­քա­կա­նութ­յան առանձնահատկությունները:

Բաբլումյան Արփինե, Արևմտյան Հայաստանի Խարբերդի նահանգի հայ բնակչությունը  XIX դա­րի վերջերին – XX դարի սկզբներին (պատմաժողովրդագրական ուսում­նա­սի­րություն),  Եր.: Պատմության ինստիտուտ, 2017, - 283 էջ, + քարտեզ: 

Գիրքը նվիրված է Արևմտյան Հայաստանի Խարբերդի նահանգի հայ բնակ­չության թվաքանակի, Հայոց ցե­ղասպանության պատմության խնդիր­նե­րին: Անդրադարձ է կա­տար­վում հայ բնակչության ներգրավվածությանը նահանգի տնտեսական կյան­քին, ժողովրդագրական փոփոխութ­յուն­նե­րի մի­­տումներին, մասնավորապես, արտագաղթին դեպի ԱՄՆ: Հեղինակը տարբեր աղբյուրների վերլուծության ու հա­մեմատության միջոցով փորձ է արել 1915 թ. դրությամբ հաշվարկել Խարբերդի նահանգի հայ  բնակ­չութ­յան մոտավոր թվաքանակը:

Նա­խա­տես­ված է պատմաբանների, ցեղասպանագետների, Հայոց ցեղաս­­պա­նութ­յան պատմությամբ հետաքրքրվող ընթերցողների համար:

Հրանտ Ավետիսյան. կենսամատենագիտություն/Կազմ.` Լ. Հովհաննիսյան. – Եր.: Պատմության ինստիտուտ, 2017. – 119 էջ: 

Սույն կեն­սա­մա­տե­նա­գի­տութ­յան մեջ ներ­կա­յաց­ված են հայ ան­վա­նի պատ­մա­բան, ա­կա­դե­մի­կոս Հ­րանտ Ա­լեք­սա­նի Ա­վե­տիս­յա­նի կյան­քը և գի­տա­կան, գի­տա­կազ­մա­կերպ­չա­կան ու մանկավարժական գոր­ծու­նեութ­յու­նը: Կար­ևոր­ված է նրա մաս­նակ­ցութ­յու­նը հան­րա­պե­տա­կան և մի­ջազ­գա­յին գի­տա­ժո­ղով­նե­րին: Թ­վարկ­ված են Հ. Ա­վե­տիս­յա­նի կյան­քի և գոր­ծու­նեութ­յան վերաբեր­յալ հրա­պա­րա­կում­ներ ու նյութեր:
Ու­սում­նա­սի­րութ­յան մա­տե­նա­գի­տա­կան հատ­վա­ծում ժա­մա­նա­կագ­րա­կան հա­ջոր­դա­կա­նութ­յամբ և, ըստ ի­րենց բնույ­թի, թվարկ­ված են Հ. Ա­վե­տիս­յա­նի աշ­խա­տութ­յուն­նե­րը՝ նրա մենագրությունների վե­րա­բեր­յալ գրա­խո­սութ­յուն­նե­րով հան­դերձ, ինչ­պես նաև՝ Հ. Ա­վե­տիս­յա­նի խմբագ­րութ­յամբ լույս տե­սած գի­տա­մե­թո­դա­կան աշ­խա­տանք­նե­րը:
Կեն­սա­մա­տե­նա­գի­տութ­յունն ամ­բող­ջաց­նում են Հ. Ա­վե­տիս­յա­նին նվիր­ված գե­ղար­վես­տա­կան ստեղ­ծա­գոր­ծութ­յուն­նե­րը և ն­րա կյան­քի, գոր­ծու­նեութ­յան տար­բեր ժա­մա­նա­կա­հատ­ված­ներն ու ուղ­ղութ­յուն­նե­րը ներ­կա­յաց­նող ար­խի­վա­յին ու­շագ­րավ լու­սան­կար­նե­րը:

Բարխուդարյան Վլադիմիր, Ֆեոդալական հողատիրությունը Հայաստանում 9-11-րդ դդ., Եր.: ՀՀ ԳԱԱ Պատմության ինստիտուտ, 2017, 230 էջ: 
Աշ­խա­տութ­յու­նը նվիր­ված է Հա­յաս­տա­նում զար­գա­ցած ա­վա­տա­տի­րութ­յան շրջա­նի ա­ռա­ջին փու­լի սոցիալ-տնտե­սա­կան ու մա­սամբ քա­ղա­քա­կան պատ­մութ­յան կար­ևոր հիմ­նախն­դիր­նե­րին։ Հա­մա­պար­փակ անդ­րա­դարձ է կա­տար­վել քննվող ժա­մա­նա­կա­հատ­վա­ծում Հա­յաս­տա­նի ան­կա­խաց­ման գոր­ծըն­թա­ցի փորձերին ու պե­տա­կա­նութ­յան վե­րա­կանգն­մա­նը, նա­խա­րա­րա­­կան հա­մա­կար­գի քայ­քայ­մա­նը, աշ­խար­հիկ և­ ե­կե­ղե­ցա­կան հո­ղա­տի­րութ­յան զար­գաց­մանն ու բնույ­թին, ինչ­պես նաև հա­սա­րա­կութ­յան դա­սա­յին բաժանմանը։
Հա­տուկ ու­շադ­րութ­յուն է դարձ­վել երկ­րի տնտե­սութ­յան վե­րել­քի, հար­կա­յին հա­մա­կար­գի քննութ­յա­նը, ինչ­պես նաև տար­բեր խա­վե­րի ի­րա­վա­կան ու սո­ցիա­լա­կան վի­ճա­կին և X–XI դդ. Հա­յաս­տա­նում ծա­վալ­ված գյու­ղա­ցիա­կան շար­ժում­նե­րին։
Հաս­ցեագր­ված է պատ­մա­բան­նե­րին և հա­յոց միջ­նա­դար­յան պատ­մութ­յամբ հե­տաքրքր­վող­նե­րին։

Ներբեռնել

Պատասխան մերօրյա զրպարտիչներին (նյութերի և փաստաթղթերի ժողովածու), Եր.: ՀՀ ԳԱԱ Պատմության ինստիտուտ, 2017, 111 էջ: 

Նյութերի ու փաստաթղթերի սույն ժողովածուում ներկայացված է «Հայոց պատմություն» ակադեմիական բազմահատորյակի հեղինակների պատասխանը ՀՑԹԻ-ի տնօրենի ժ. պ. Հ. Դեմոյանի խմբագրությամբ շրջանառված «գրախոսությանը»։ Պատասխանում հանգամանորեն անդրադարձ է կատարվում հեղինակային կազմին ներկայացվող անհիմն մեղադրանքներին, ցույց տրվում դրանց զրպարտչական բնույթը, ինչպես և վտանգավորությունը ազգային շահերի տեսանկյունից։ Խնդրի կապակցությամբ հատուկ ստեղծված մասնագիտական հանձնախմբի եզրակացության և «Հայ պատմագետների միության» հայտարարության մեջ արժևորվում է «Հայոց պատմության» բազմահատորյակը, դատապարտվում «գրախոսության» խմբագրի և անանուն հեղինակների գիտական էթիկայի կանոններին ոչ հարիր գործելաոճը։

Հովհաննիսյան Արծրուն, Ռազմարվեստի զարգացումը 20-րդ դարում. հեռանկարները: Համառոտ ուսումնասիրություն: Եր.: ՀՀ ԳԱԱ պատմության ինստիտուտ, 2017, 661 էջ:

Այս աշխատությունը ռազմապատմագիտական համառոտ ուսումնասիրություն է` օպերատիվ արվեստի և մարտավարության որոշակի վերլուծություններով: Այն նախատեսված է ռազմակրթական ոլորտի համար: Կարող է օգտագործվել ռազմաուսումնական հաստատությունների ուսանողների և դասախոսական անձնակազմի համար:
Ուսումնասիրությունը պատրաստելիս օգտագործել ենք հեղինակի «Օդային գերակայություն», «Տարածաշրջանի ռազմականացումը և հայոց բանակը», «Բանակաշինությունը Հայաստանի երրորդ հանրապետությունում» մենագրությունների, «Արցախյան պատերազմում ադրբեջանական ավիացիայի գործողությունների և հայկական ՀՕՊ հակազդեցության վերլուծություն» («21-ՐԴ ԴԱՐ», # 4, 2010թ.), «Ադրբեջանի ռազմականացումը» («21-րդ ԴԱՐ», # 3, 2011թ.), Некоторые аспекты военного искусства в период Арцахской войны 1993-1994 гг. («21-й ВЕК», 1/2014) և այլ հոդվածների նյութերը: Ուսումնասիրության մեջ պատերազմները ներկայացված են ըստ ռազմարվեստում ունեցած իրենց դերի և նշանակության:

Հակոբյան Արարատ, Կենսամատենագիտություն, Եր.: Պատմության ինստիտուտի հրատ., 2017, 44 էջ:

Գրքույկում ամփոփ կերպով ներկայացված է պրո‎‎‎‎‎‎‎‎‎ֆեսոր Արարատ Մխիթարի Հակոբյանի կենսամատենագիտությունը՝ նրա համառոտ կենսագրությունը, մենագրությունների ու հոդվածների, գրախոսությունների, լրագրական հրապարակումների և այլ աշխատանքների ցանկերը:

Մորուս Հասրաթյան, Նշանավոր սյունեցին, ականավոր պատմաբանն ու բանասերը, Եր.: ՀՀ ԳԱԱ պատմության ինստիտուտ, 2017. -  210 էջ:

ՀՀ ԳԱԱ պատմության ինստիտուտն առանձին գրքով տպագ-րում է «Սյունյաց երկիր» թերթի 2016թ. բացառիկ համարը` նվիրված հայագիտության երախտավոր, ՀՀ ԳԱԱ թղթակից անդամ Մորուս Հասրաթյանին և պարունակում է նրա գիտական վաստակը բնութագրող հրապարակումները, գիտնականի անտիպ, ամսագրերում և սփյուռքում տպագրված աշխատանքները (գրքում չեն ընդգրկված միայն Պատմության և Հնագիտության ու ազգագրության ինստիտուտների կողմից 1985 թ. հրատարակած և թերթում տպված երեք հոդվածը):
Գիրքը հասցեագրված է պատմաբաններին, հնագետներին, բանասերներին, արվեստաբաններին, ինչպես նաև ընթերցող լայն շրջաններին:

ԷԼԻԶԱԲԵԹ ԹԱՋԻՐՅԱՆ, ՆՈՐ ՋՈՒՂԱՆ ԵՎՐՈՊԱԿԱՆ ԱՂԲՅՈՒՐՆԵՐՈՒՄ 17-18 ԴԱՐԵՐՈՒՄ, ՄԱՍ II, Եր.: ՀՀ ԳԱԱ պատմության ինստիտուտ, 2017, 294 էջ:

Աշխատության մեջ ներկայացված է եվրոպական հեղինակների (Հ ֆիլիպի, Ադամ Օլեարիուսի, Գաբրիել Շինոնի, Դոլիե Դելանդի, Ֆրանսուա Պիկեի, Տուրնեֆորի, Ժակ Վիլլոտի, Ջեմելլի Կարերիի և այլոց) բնագրերի հայերեն թարգմանությունները և ծանոթագրությունները:

Գիրքը նախատեսվում է պատմաբանների և գիտական լայն շրջանակների ընթերցողների համար: